Aynacık Mutlu Son Hizmeti Masöz Bayan

Aynacık Mutlu Son. Gelecekle ilgili sorular ve sadakat sorgulamaları. Kısaca Faust’a bu türden minik bir sınav uygulamakla Gretchen doğru davranıyor, çünkü Faust şövalyeyi oynamak benzer biçimde tedbirsiz bir adım atmıştır ve kızlar böyle bir atakya karşı her zaman hazırlıklıdır. Şimdi sanırım her şey onun kabulüne hazır; benim hafıza güçlerime fanatik kalacağı fırsatlar eksik olmamalı, daha kısaca hayran kalmaya fırsatı olmamalı. Onun için önemi olabilecek hiçbir şey gözden kaçırılmadı, öte taraftan, görünmeksizin her yerde varsam da beni direkt anımsatabilecek aslabir şey yok orada. Fakat etkisi, onu ilk defa iyi mi göreceğine bağlı büyük ölçüde.

Burada uÅŸağıma en ayrıntılı ÅŸekilde talimat verildi, o kendi seçiminda tam bir virtüözdür. Sözleri farkında deÄŸbilimselÅŸ ÅŸeklinde söyleyip yerine oturtmasını, hiçbir ÅŸeyden haberi olmayan biri olmasını bilir; kısacası benim için kıymeti ölçülemez – Yer, Cordelia’nın isteyeceÄŸi ÅŸeklinde. Odanın ortasında oturulursa her iki yönden de, ön plandaki her ÅŸeyin ötesi görülebilir, her iki yönden de sonsuz bir ufuk vardır, büyük bir atmosfer okyanusu içinde sadece kalınır. Bir taraftaki pencerelere yaklaşılınca ötelerde, ufukta bir orman, sınırlan belirleyerek kuÅŸatan bir çelenk gibi kıvrılır.

Aynacık Mutlu Son Hizmeti Masöz Bayan

Aynacık Mutlu Son. Böyle olması gerekirdi. AÅŸk neyi sever? – kuÅŸatmayı; cennet de kuÅŸatılmış bir yer, doÄŸuya doÄŸru giden bir bahçe deÄŸil mi? – fakat bu halka inÅŸam çok fazla sıkı sarıyor – pencereye daha da yaklaşılırsa sakin bir göl, kendini çevreleyen yükseltiler araÅŸma saklanır uysalca. Kıyısında bir kayık vardır. Dopdolu yürekten gelen bir iç çekiÅŸ, tedirgin düşüncelerden gelen bir nefespalamarlarından kurtulur, anlatılmaz özlemlerin yumuÅŸak esintisiyle hafifçe dalgalanan göl yüzeyinde süzülür; ormanın derin karanlıklarını düşleyen göl yüzeyinin kucakladığı ormanın gizli saklı yalnızlığında kaybolunur.

Öbür tarafa dönülünce, açık denizin, hiçbir engelle karşılaÅŸmaksızın ilerleyen bakışların önünde, ardısıra gelen engel tanımaz düşüncelerle beraber uzanıp gittiÄŸi görülür. – AÅŸk neyi sever? SonsuzluÄŸu. -AÅŸk neden korkar? Kısıtlamadan. -Bu büyük salonun ardında ufak bir oda, daha yani bir odacık vardır; Wahrierin evindeki ne kadar odaysa bu da öyle. Benzerlik çarpıcıdır. Yeri söğüt dallarından yapılmış bir hasır halı kaplar; kanepenin önünde küçük bir çay masası durur, üzerinde de bir lamba, evdekinin suretinde. Her ÅŸey aynı, sadece daha muhteÅŸem. Bu, odayla birlikte olmama olanak tanıyabileceÄŸimi hissettiÄŸim bir fark. Salonda bir piyano vardır, çok mütevazı bir ÅŸeydir, fakat Jansen’lerinkini anımsatır.